Welke antwoorden geven Hindoestaanse mannen op dezelfde vragen die ik normaliter stel aan de Hindoestaanse vrouwen in het concept #stories? In de reeks #PLOTTWIST stel ik dezelfde vragen aan Hindoestaanse mannen. In PLOT TWIST 1 is Kai Bhawanibhiek aan het woord.
Kun je jezelf voorstellen?
Ik ben Kai Bhawanibhiek uit Amsterdam. Ben 29 jaar oud en ben werkzaam als beleidsadviseur inclusie en diversiteit. Ik reis en kook graag, pak regelmatig een goed feestje en lees stapels boeken als ik op vakantie ben.
Uit wat voor familie kom je?
Ik kom uit een liefdevol, gezellig en hardwerkende familie. Veel feestjes en gezelligheid dus, met stimulans op studeren en ondernemen. De mentaliteit komt van de gehele familie, met veel ondernemers. Een familie met altijd mensen over de vloer en genoeg klusjes om te doen, haha.
Hoe zou je je opvoeding beschrijven?
Mijn ouders hebben elkaar in Nederland ontmoet en gingen met mij en mijn broertje in 1998 terug naar Suriname. Ik kwam in 2009 terug naar Nederland om te studeren en ben gebleven. Mijn opvoeding was niet restrictief, de kaders waren in Suriname vooral die van de hechte Hindostaanse gemeenschap waar wij woonden. Mijn moeder beredeneert vooral vanuit rationaliteit en mijn vader (pakte het priesterschap op in 1998) vanuit het hindoeïsme en de wetenschap en dus uiteindelijk ook rationaliteit. En de basis zoals: hard werken, gastvrij zijn en weten waar je wortels liggen, hebben ze mij ook meegegeven.
Welke drie levenservaringen hebben invloed gehad op jou als persoon en waarom?
1. Het verhuizen van Nederland naar Suriname en van Suriname naar Nederland. Als 8-jarige heeft dat toen indruk gemaakt. Ik kan mij herinneren dat ik het eerste jaar in Suriname vooral terug naar Nederland wilde. De band met Nederland was er dus al. Toen ik als 18-jarige naar Nederland kwam was het vooral een groot avontuur. Ik greep alles aan qua extra curriculaire activiteiten, maakte nieuwe vrienden en genoot van mijn studententijd. Hierbij zetten deze ervaringen mijn deelidentiteiten steeds meer vast: Surinamer, Hindostaan, Nederlander, Europeaan. Deze ervaringen hebben mij gevormd.
2. Mijn coming-out
Gezien LHBTIQ+ zijn nog geen status quo is in de Hindostaanse cultuur vergde dit veel energie, tijd en pijn. Het delen van mijn geaardheid heeft invloed gehad op de keuze om in Nederland te blijven, de relatie met mijn ouders en andere familieleden en mijn relatie met de Hindostaanse cultuur.
3. Mijn studietijd (en reis) in India
Het was erg bijzonder om naar een plek te gaan die ik nooit had bezocht en mijn ouders en grootouders ook nooit hadden bezocht. Toch voelde ik mij thuis. De tijd in India heeft mij dichter bij mijn wortels gebracht en mijn culturele identiteit in perspectief gezet. Hierdoor heb ik onzekerheden en identiteitscrisis los kunnen gelaten en ben ik nu vooral trots op mijn gezamenlijke Nederlandse, Surinaamse en Indiase culturele deelidentiteiten.
Hoe zou je de Hindoestaanse cultuur omschrijven?
Constant in ontwikkeling en divers. Dit heeft te maken met de externe factoren (zoals de woonplaats en educatie) waar zij mee te maken heeft gehad. De Hindostaanse cultuur is een andere in Den Haag en een andere in Uden bijvoorbeeld. De Hindostaanse cultuur in Suriname, VS en Nederland hebben ook hun verschillen. En binnen deze gemeenschappen zijn er dan weer deelgemeenschappen op basis van interesses, opleiding en/of werk. Dit getuigt ook van een sterke adaptiviteit, alhoewel de veranderingen in gedachtegang soms met veel moeite en pijn gepaard gaan. Er steken dan wel enkele waarden erdoorheen (die in gradaties voorkomen) zoals nadruk op vooruitgang (studie en carrière), geborgenheid en gastvrijheid, denk ik.
Hoe zou je de Hindoestaanse gemeenschap omschrijven?
Zoals ik al noemde, de gemeenschap bestaat uit vele deelgemeenschappen. Er zijn religieuze delen, zeer verwesterde/vernederlandste delen, delen die zich meer met India identificeren dan Suriname, delen die zich meer Afro Surinaams voelen dan Hindostaans Surinaams en nog van alles ertussen. Ik kan eigenlijk niet één omschrijving geven van de gemeenschap, ze fungeren allen anders.
Hoe zou je de positie van Hindoestaanse vrouwen in de cultuur en gemeenschap omschrijven?
Op dit moment zeker rijzende (afhankelijk van de deelgemeenschap), de traditionele gender rol van huisvrouw en verzorgende moeder wordt steeds meer doorbroken vanwege het feit dat steeds meer vrouwen opgeleid zijn en werken. Het bewustzijn en verwesteren van de mannen heeft hier ook mee te maken, denk ik. Alhoewel de verwachtingen vanuit de oudere generaties (en een deel van de mannen) er nog steeds zijn, met onnodige druk om het perfecte plaatje te presenteren. Ik ken ook vrouwen die zich uit de gemeenschap terugtrokken omdat ze de druk niet aankonden of niet tegen het stigma konden na bijvoorbeeld een echtscheiding.
Zijn er volgens jou taboes gerelateerd aan de Hindoestaanse cultuur die belemmerend kunnen zijn voor Hindoestaanse vrouwen? Zo ja, welke taboes zijn dat in jouw ogen?
Verschillende taboes zijn er: ongehuwd zijn boven een bepaalde leeftijd, gescheiden zijn, LHBTIQ+ zijn, een ‘donkerdere’ huidskleur hebben, mentale gezondheid. De gradatie is afhankelijk van de deelgemeenschap en hiernaast zie ik ook steeds meer positieve ontwikkelingen op deze taboes (naast de nare verhalen die er nog genoeg zijn). Er komt meer ruimte en acceptie en mensen praten meer met elkaar. Dit bedoelde ik ook met de adaptiviteit van de gemeenschap, soms gepaard met pijn en moeite.
Zijn er volgens jou taboes gerelateerd aan de Hindoestaanse cultuur die belemmerend kunnen zijn voor Hindoestaanse mannen? Zo ja, welke taboes zijn dat in jouw ogen?
Dezelfde als bij vrouwen, alhoewel ik denk dat de cultuur vergevingsgezinder is naar mannen als het gaat om ongehuwd of gescheiden zijn of een donkerdere huidskleur hebben. Ik denk wel dat het taboe van mentale gezondheid bij mannen sterker aanwezig kan zijn. De cultuur faciliteert vaak minder de emotionele kant en bij mannen lijkt dat sterker, met alle gevolgen van dien. Qua LHBTIQ+ lijkt het wel alsof er meer Hindostaanse mannen uit de kast komen dan vrouwen, terwijl het aantal hetzelfde zou moeten zijn. Dit kan weer te maken hebben met het feit dat vrouwen toch nog meer druk voelen om te voldoen aan het plaatje en ze minder vergevingsgezindheid voelen dan mannen. De redenen waarom lesbische en biseksuele vrouwen niet uit de kast komen ken ik niet.
Wat wens je de Hindoestaanse vrouwen de komende jaren toe?
Ik heb het gevoel dat alle potentie die zij hebben nog niet benut wordt. Het is erg jammer om oudere vrouwen te zien met ontzettend veel potentie; die eigenlijk top wetenschapper, directeur of Tweede kamerlid hadden moeten worden, als dingen in het verleden anders waren gelopen. Denk aan de moeders, tantes en oma’s en de capaciteiten, persoonlijkheid en soft skills die zij bezitten. Deze gedachte heb ik heel vaak. Dingen lopen nu anders voor vrouwen, onderwijs en leven in een vrij land helpen ontzettend bij hun emancipatie. Ondanks dit zie je dat de doorstroom van vrouwen nog niet op het niveau is van mannen en bij Hindostaanse vrouwen denk ik dat er mentale ketenen en barrières zijn in de vorm van het perfecte plaatje en druk van de gemeenschap. Ik wens dat zij de vrijheid pakken om hun authentieke zelf te zijn, van kunstenares tot premier, en zich niet laten beperken door het beeld van de Hindostaanse vrouw die de gemeenschap heeft en in stand probeert te houden. Bedenk je eens hoe groots dat zou zijn!
#HÏVAN
Hivancommunity heeft als doel om de positie van de Hindoestaanse vrouwen te versterken in Suriname en Nederland. Het platform heeft meerdere concepten: interviews, een magazine en in de toekomst volgen (internationale) projecten. Het moet een kennisplatform worden, aangezien kennis er mede voor kan zorgen dat vrouwen uit een ongewenste sociale context kunnen bewegen. Het moet een platform zijn waar vrouwen vragen kunnen stellen die ze nergens anders kunnen stellen. De interviews moeten hen inspireren en adviezen geven. De scherpe columns moeten zorgen voor herkenbaarheid en bruikbare adviezen. En de projecten moeten leiden tot zichtbaar resultaat. >> Lees meer
HÏVAN 