Kun je jezelf voorstellen?
Hi all! Mijn naam is Shivani Raghoenath, 24 jaar, woonachtig in Den Haag en geboren in Voorburg. Dagelijks houd ik mij vooral bezig met de vrouwenemancipatie en werk ik voor de gemeente Den Haag, als casusregisseur. Naast dat ik de emancipatie van vrouwen stimuleer, ondersteun en begeleid ik gezinnen bij huiselijk geweld en kindermishandeling. Dit met als doel dat ik vrouwen weerbaar wil maken door negatieve gedachten te uiten zonder dat zij hierover geen schuldgevoel krijgen, in de stress raken, of in een angstige spiraal terechtkomen. Dagelijks is dit mijn motto en ga ik preventief te werk. Dit door maatwerk te bieden.
Uit wat voor familie kom je en hoe zou je je opvoeding beschrijven?
Ik kom uit een hecht, warm, verbonden en traditioneel gezin, waarin de Hindoestaanse normen en waarden centraal staan. Tijdens mijn kinderjaren werd dit door mijn ouders strikt genomen, naarmate mijn broertje en ik gebloeid zijn tot volwaardige volwassen personen, hebben wij de vrijheid gekregen om onze eigen pad te bewandelen en dromen achterna te gaan.
Met een vertaalslag naar mijn opvoeding, valt het mij op dat een onderscheid wordt gemaakt tussen de vrouw en man. Zo krijgen vrouwen minder zeggenschap, worden zij beperkt in hun vrijheden en keuzemogelijkheden. Door als vrouw gebalanceerd te hebben met de Nederlandse en Hindoestaanse normen en waarden en bewust stil te hebben gestaan bij onze vrouwelijke beperkingen, heb ik mezelf uit deze negatieve spiraal gehaald. Als vrouw, ervaar ik dit niet als een rationele gedachte dat evenredig staat met de werkelijkheid: Als een vrouw namelijk beperkt wordt in haar vrijheden en keuzemogelijkheden, hoe kan zij dan haar dromen achternagaan.
Gebruikmakend van mijn eigen citaat, wil ik enkele ervaringen met jullie delen die mij als vrouw hebben gevormd:
– Als jij, als vrouw, het over een bepaalde zaak niet eens bent, of iets wordt jou door een ander opgelegd dat je niet prettig hebt ervaren, laat dit weten door voor jezelf op te komen. Laat je stem, als vrouw, horen. Vrouwen horen gewaardeerd, gezien en gehoord te worden.
– Laat je niet misleiden door de opmerkingen en verwachtingen van naasten, of familieleden. Doe waar jij, als vrouw, gelukkig van wordt en zet dit door. Jouw geluk ligt in je eigen handen en maak hierin verstandige keuzes.
Kortom, mijn boodschap die ik aan jullie vrouwen wil meegeven is dat jij je eigen geluk bovenaan hoort te stellen, niet van een ander, stel jezelf voorop, laat je niet wegcijferen, laat jouw stem horen!
Je bent algemeen commissielid bij SOHAM. Kun je hier wat meer over vertellen?
Ik houd mij op deze manier ook bezig met de Hindoestaanse identiteit en cultuur. Hierin staat het verhaal van de Dharma en Hindoestaanse cultuur centraal. Onze cultuur is aan het vervagen en met behulp van sociaal maatschappelijke activiteiten en het creëren van bewustwording, probeer ik dit maatschappelijk vraagstuk met mijn team te bespreken. Op basis van gespreksvoering, is hieruit een prachtig doel ontstaan: hoe maatschappelijke taboes besproken en doorbroken worden. Uiteraard leg ik mijn focus hierbij op de kwetsbare positionering van onze vrouwen. Dit ter bevordering van hun vrouwelijke emancipatie.
Bovendien spreek ik uit ervaring dat binnen onze gemeenschap de focus te veel op een ander wordt gelegd, met name de persoon met de behaalde successen, waarbij een onderscheid wordt gemaakt tussen het ik en de persoon met de behaalde successen. Met behulp van deze gedachtegang, wordt onderling een haat-nijd relatie tot stand gebracht, terwijl dit aspect in een positief daglicht gezet kan worden: dat men streeft voor zijn of haar eigen succes.
Gebaseerd op bovengenoemde ervaring en als lid van SOHAM, moeten wij niet vergeten, waar onze oorspronkelijke identiteit vandaan komt. Onze Hindoestaanse cultuur heeft prachtige tradities, verschillende soorten gerechten en bezigheden. Laten wij dit vooral niet vergeten, in plaats van de negatieve elementen steeds te uiten en naar voren te brengen.
Zou je het anderen aanraden om een bestuursfunctie te bekleden? Waarom wel/niet?
Als persoon raad ik anderen aan om een bestuursfunctie te bekleden, vooral de vrouw. Het stigma van de vrouw wordt steeds bevooroordeeld betreft het feit dat zij niet voldoende capaciteiten tot haar beschikking heeft om de top bereikt te hebben, wegens het aangaan van moederschap en zorgdragen voor de kinderen. Dit blijkt een irrationele gedachte te zijn, waarbij ik achter mijn standpunt blijf staan dat niets zomaar komt aanwaaien: de vrouw werkt even hard, als de man, waarbij zij opkomt voor belangen en rechten. En dit blijft een prachtig voorbeeld, waarbij de vrouw zichzelf gepositioneerd heeft naar de top.
Geschreven door Shivani Raghoenath
#HÏVAN
Hivancommunity is een platform om de positie van Hindoestaanse vrouwen in Nederland en Suriname te versterken. De focus ligt met name op het helpen van vrouwen die zich bevinden in verstikkende situaties, o.a. veroorzaakt door conservatieve denkbeelden, naar een vrij en geëmancipeerd leven. >> Lees meer
HÏVAN 